Niedziela palmowa

autorka - Wiolka Nowakowska

Palma wielkanocna to tradycyjny symbol Niedzieli Palmowej,

która powinna być przygotowywana z gałązki wierzbowej. 

Zwyczaj święcenia palm znany był już od średniowiecza,

chrześcijanom pamiątka wjazdu do Jerozolimy temu świętu przyświeca. 

Jak kiedyś wyglądała Niedziela Palmowa, albo kwietna ,

 nabożeństwa w kościele , procesje, przedstawienia – Misteria Pasyjne , sam rodzaj czci tego dnia to tradycja prześwietna.

Palma wielkanocna z gałązek wierzby wykonana, jest znakiem nieśmiertelności duszy i zmartwychwstania.

 Używano również gałązek malin i porzeczek, ścinano je w Środę Popielcową, przechowywano w naczyniu by puściły pąki na Niedzielę Palmową.

 W trzpień palmy bukszpan, barwinek, borówkę, cis, widłak wplatano, o leszczynie, trzcinie oraz kwiatach nie zapominano. 

W wielką Sobotę palmy z Niedzieli Palmowej są palone, a w Środę Popielcową ksiądz znaczy wiernym głowę ich popiołem.

 W samej Polsce palmy różnią się wyglądem i techniką wykonania, wyróżniamy palmy kurpiowskie, wileńskie, góralskie i inne w zależności od sposobu ich przybrania. 

Z palmami wiąże się wiele ludowych przekonań i wierzeń, w które kiedyś wierzono w bardzo trwałej mierze.

 Sądzono iż wysoka palma przyniesie jej twórcy, życie na tak zwanym szczycie, zdrowe , szczęśliwe w radości i dobrobycie.

 Wierzono także, że poświęcone palmy chronią przed piorunami, gradobiciem, głodem oraz wszelakimi chorobami. 

Poświęcona palma chroniła ludzi, zwierzęta, domy i pola, 

przed czarami, ogniem i złem taka była jej rola. 

Powszechna mądrość mówi, że czasy się zmieniają, lecz nasze polskie tradycje pielęgnowane na wieki pozostają.